Donderdag 19 juli Cortez – Mesa Verde – Monticello 210,4 km

Vandaag een route naar het Mesa Verde National Park, vlak buiten Cortez. Na een korte route zijn we bij de ingang en daarna slingert een adembenemend mooie weg zich door de bergen naar het visitor center. Bij het visitor center is het druk omdat dit de enige plek is in het park waar je tickets kunt kopen voor de verschillende begeleide tours die je er kunt maken. Wij kopen tickets voor de 11:00 uur-tour naar Balcony House en de 12:30 tour naar Cliff Palace. De essentie van de beide tours is dat je kunt bekijken hoe Anasazi-indianenstammen in de kliffen van de rotsen van Mesa Verde “dorpen” hebben gebouwd, waar ze tot de 13e eeuw gewoond hebben. Het is onduidelijk waarom ze weer vertrokken zijn; mogelijk door de aanhoudende droogte. Het blijft adembenemend hoe onder de overhangende rotsen complete families hun woonplaatsen hadden gecreëerd. Cliff Palace is het grootste wooncomplex en daardoor ook indrukwekkend. Het is goed toegankelijk en je komt echt tot aan de woningen, wat de trip erg leuk maakt. Balcony House is spectaculair omdat je alleen binnen kunt komen door een 10 meter hoge houten trap te beklimmen. Daarna kom je via kleine weggetjes van de ene naar de andere ruimte. De uitgang bereik je via een kleine tunnel waar je op handen en voeten door moet kruipen om vervolgens weer via een stijl klimmetje bij de top van de klif te komen. De ranger bij Balcony House is een Indiaanse die benadrukt hoe heilig de grond is die we betreden en hoe zorgvuldig wij ermee om moeten gaan. Bijzonder is verder dat ze zich voorstelt in het indiaans, terwijl ze tevoren heeft gecheckt of iemand die taal machtig is; niet dus. We nemen maar aan dat het bij de folklore hoort. Verder dreunt ze haar lesje op, in tegenstelling tot de ranger die we later bij Cliff Palace tegenkomen en die duidelijk meer kennis van zaken heeft en er genoegen in schept om via de vragen van de gasten zijn eigen verhaal te vertellen. Maar beide tours zijn meer dan de moeite waard. Na de lunch gaan we op weg om via een trail de petrogliefen te bewonderen. Via een bergachtig pad lopen we bijna vier kilometer langs de rotswand om tekeningen te zien die de oude bewoners van de valley in de rotswand hebben aangebracht. Tijdens de wandeling, die uitzicht geeft op prachtige valleien en mooie natuur, trekken donkere wolken samen boven het park. Blijkbaar onweert het ook want we horen de donder, maar de zon blijft de hele weg aanwezig en we kunnen volop genieten van alle moois dat we zien. Een prachtig park, waar we echt nog veel langer hadden kunnen blijven, met veel bezienswaardigheden en veel trails die je kunt lopen. Een echte aanrader voor ieder die dit deel van het land gaat bezoeken.



Op de weg naar Monticello spettert het af en toe en door de donkere wolken waar de zon doorheen schijnt hebben we een adembenemend mooie afsluiting van deze reisdag.