We rijden vandaag Arizona weer binnen om langzaam richting onze eindbestemming te gaan. We hebben de kans om een stuk op de legendarische Route 66 te rijden. Dat doen we onmiddellijk en bij Kingman draaien we deze weg op. Het stadje Kingman heeft er veel aan gedaan om de sfeer van de jaren 50 langs de route in ere te houden, maar als je eenmaal buiten dit stadje bent, blijft er van het roemruchte verleden van deze route weinig over. Het is een soms wat troosteloze weg met twee rijbanen, die nauwelijks een dorp of stadje onderweg aandoet. We vragen ons af hoe het toch komt dat veel motorrijders deze route zien als “de” route om met de motor af te leggen. Onderweg komen we twee dorpjes tegen dat iets van het legendarische verleden van Route 66 heeft bewaard, Hackberry en Seligman. In Hackberry heeft een vrolijke ondernemer een souvenirshop volgestouwd met de meest uiteenlopende memorabilia, variërend van foto’s van filmsterren en Elvis (het moet een enorme Elvis-fan zijn) tot nummerplaten van auto’s aan het plafond en een verzameling van verroeste auto’s en ouderwetse benzinepompen buiten.
Seligman blijkt een stadje dat met veel hotels voor “bikers” een graantje meepikt van de populariteit van Route 66. Wij nemen vanaf Seligman de snelweg naar Flagstaff. In Flagstaff checken we in bij de Best Value Inn en daarna gaan we op weg naar de Sunset Crater Vulcano National Monument. In dit park is niet zo heel veel te zien. Er ligt de Askegel van een rond 1800 uitgebarsten vulkaan, die je helaas alleen van en afstandje kunt bekijken. Er liggen twee trailtjes omheen waarvan er een opnieuw geconstrueerd wordt en dus niet toegankelijk is. Rondom de vulkaan liggen enkele basaltvelden waarvan een deel erbij ligt in mooie plakjes en een ander deel vooral ruige asfaltblokken zijn. Jammer dat het weer wat donker is geworden – het heeft vandaag onderweg al wat geregend – en dat het zonnetje er niet is anders moet dit een mooi punt zijn bij zonsondergang. Nu valt de duisternis vroeg in en geeft ons dat de gelegenheid om ons verslag wat bij te werken.
maandag 6 augustus 2007
Zaterdag 4 augustus Laughlin – Route 66 – Sunset Crater Vulcano – Flagstaff 387,5 km
We rijden vandaag Arizona weer binnen om langzaam richting onze eindbestemming te gaan. We hebben de kans om een stuk op de legendarische Route 66 te rijden. Dat doen we onmiddellijk en bij Kingman draaien we deze weg op. Het stadje Kingman heeft er veel aan gedaan om de sfeer van de jaren 50 langs de route in ere te houden, maar als je eenmaal buiten dit stadje bent, blijft er van het roemruchte verleden van deze route weinig over. Het is een soms wat troosteloze weg met twee rijbanen, die nauwelijks een dorp of stadje onderweg aandoet. We vragen ons af hoe het toch komt dat veel motorrijders deze route zien als “de” route om met de motor af te leggen. Onderweg komen we twee dorpjes tegen dat iets van het legendarische verleden van Route 66 heeft bewaard, Hackberry en Seligman. In Hackberry heeft een vrolijke ondernemer een souvenirshop volgestouwd met de meest uiteenlopende memorabilia, variërend van foto’s van filmsterren en Elvis (het moet een enorme Elvis-fan zijn) tot nummerplaten van auto’s aan het plafond en een verzameling van verroeste auto’s en ouderwetse benzinepompen buiten.
Seligman blijkt een stadje dat met veel hotels voor “bikers” een graantje meepikt van de populariteit van Route 66. Wij nemen vanaf Seligman de snelweg naar Flagstaff. In Flagstaff checken we in bij de Best Value Inn en daarna gaan we op weg naar de Sunset Crater Vulcano National Monument. In dit park is niet zo heel veel te zien. Er ligt de Askegel van een rond 1800 uitgebarsten vulkaan, die je helaas alleen van en afstandje kunt bekijken. Er liggen twee trailtjes omheen waarvan er een opnieuw geconstrueerd wordt en dus niet toegankelijk is. Rondom de vulkaan liggen enkele basaltvelden waarvan een deel erbij ligt in mooie plakjes en een ander deel vooral ruige asfaltblokken zijn. Jammer dat het weer wat donker is geworden – het heeft vandaag onderweg al wat geregend – en dat het zonnetje er niet is anders moet dit een mooi punt zijn bij zonsondergang. Nu valt de duisternis vroeg in en geeft ons dat de gelegenheid om ons verslag wat bij te werken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten